Σελίδες

Παρασκευή 30 Απριλίου 2021

Θάνος Ανεστόπουλος - Ο δικός μου Ντίλαν



Ο Θάνος γράφει για τον Μπομπ Ντίλαν ... Ποπ + Ροκ (Οκτώβριος του 2006).


ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ...

Ακούσατε, ακούσατε.
Κόσμε ελάτε, συναχθείτε.
Όπου κι αν περιπλανιόσασταν.
Γκρήνουιτς Βίλατζ, Νέα Υόρκη.
Ο Γούντι Γκάρθι, ο Σίσκο και ο Σόννυ και ο Ληντμπέλλυ.
Ο παικταράς ο Γουίλι ο Κόνελι στα Βραχώδη Όρη.
Το παρανοϊκό Μπλουζ του Τζον Μπιρτς.
Το παλικάρι απ' το Σικάγο, ο Έμετ Τιλ.
Της Νεβάδας του Αϊντάχο της Αριζόνας τα παιδιά και οι μανάδες.
Η τσιγγάνα Λου που κολλάει της αγάπης τον ιό.
Ο κλεφτάκος Ντόναλτ Γουάιτ απ΄το Κάνσας.
Ο Βασιλιάς Σαούδ και οι εκατό γυναίκες του.
Η μάνα του Τζον Μπράουν με την καρδιά κομμάτια.
Τα σιδερένια τραίνα που τρέχουν και κυλάνε μες στα χρόνια.
Του Μεξικού ο κόλπος ο βαθύς.
Η κοπέλα του βορρά, του πολέμου τα αφεντικά.
Ο Χριστός, η Βίβλος, το Καπιτώλιο, ο Λόουν Ρέιντζερ κι ο Τόντο.
Σε μια άγρια βροχή, ένα παιδί μικρό, πλάι σε ένα άλογο νεκρό.
Ένας σκύλος μαύρος, με έναν άνθρωπο λευκό.
Της Οξφόρδης η πόλη.
Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Κορίνα, η Ανίτα Έγκμπερκ, η Λόρεν η Σοφία κλεισμένες με τον Μπόργκναιν τον Έρνεστ σε μια αγροικία.
Η Μοναχική Αγρότισσα.
Η τρισέγγονη του Μίστερ Καθαρού.
Οι τοίχοι της κόκκινης πτέρυγας.
Ο θάνατος του Ντέιβι Μουρ.
Ο Γέρο-Ράιλι που έκλεψε ένα άτι, τον έπιασαν, τον βάρεσαν, του βούλωσαν το μάτι.
Οι ρυμούλκες, τα καμιόνια, του Μίσιγκαν οι λάσπες, του Ουισκόνσιν η λιακάδα.
Οι Μαύροι Λόφοι, η Μοντάνα, οι καιροί που αλλάζουν.
Ο Χόλλις Μπράουν με τη γυναίκα του και τα πέντε παιδιά του.
Ο Τζον Τόμας ο μεταλλωρύχος.
Ο Μέντγκαρ Έβερς. Ένα δάχτυλο πάτησε τη σκανδάλη και τον έστειλε στον Άδη.
Ο Μοναχικός Θάνατος της Χάτι Κάρολ σ' ένα ξενοδοχείο στη Βαλτιμόρη.
Τα κακοτράχηλα δύσβατα μονοπάτια, τα μαραμένα λουλούδια, οι αλήτες.
Ο Μαυροκόρακας και ο Πέρσυ.
Το Ισπανικό Χάρλεμ, ο Κάσιους Κλέι, η Ραμόνα η γλυκιά.
Ο μοτοψυχωσικός εφιάλτης.
Η Ρίτα φτυστή με τον Τόνι Πέρκινς.
Η Κούκλα η Ντενίζ.
Η Φάρμα της Μάγκι, το 115ο όνειρο με τον Κάπτεν Άραμπ και το φίνο φίλο με το ταμπουρίνο πίσω απ' της Εδέμ τις Πύλες.
Ο ουρανός διπλώνεται κάτω απ' τα μαλλιά της Μπέιμπι Μπλου.
Η Ατζελίνα στην άκρη του γιαλού.
Η Σάρα που κυλάει σαν πέτρα, που χτυπά και φεύγει σαν Τυφώνας.
Της Μπελ Σταρ το φάντασμα όλο φούρκα.
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής φυλάει τσίλιες στον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, εκεί που η Μα Ρέινι και ο Μπετόβεν έχουν στρώσει το κρεβάτι.
Ο Μπο Ντίντλεϊ ο Τρελοχασομέρης ο Παλιάτσος και τα Μπλουζ του κοκκαλιάρη.
Η Βασίλισσα Τζέιν στο περίπου.
Ο Τζόρτζια Σαμ με τη μύτη πάντα χτυπημένη.
Ο Μακ ο Δαχτυλιάς κι ο Λούι ο Βα
σιλιάς, χαμένοι στη νύχτα της 61ης Δημοσιάς.
Το Μπλουζ του Κοντορεβυθούλη με τη Μελίντα τη γλυκιά, που οι ντόπιοι τη φωνάζανε του Ζόφου η Θεά.
Ο Τζων Γουέσλι Χάρντιγκ, που τόσο οι φτωχοί αγαπούσαν.
Ο γέρο σαξοφωνάκιας Τζο στουπί.
Ο μεγάλος μελωδός Ρόμπερτ Άλεν Ζίμερμαν.
Ο μεγάλος ποιητής ΜΠΟΜΠ ΝΤΙΛΑΝ.

.... κλείνω τα μάτια μου
ανοίγω τα αυτιά μου
και ακούω το ποτάμι του
ακόμα να κυλάει ....

Υ.Γ. : Ευχαριστώ το φίλο ποιητή Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη για τις υπέροχες μεταφράσεις του στα ποιήματα του Μπομπ Ντίλαν.

Θάνος Ανεστόπουλος.

Αναγνώστες